بررسی تاثیر کودهای شیمیایی و زیستی بر عملکرد و درصد اسانس نعناع فلفلی

به منظور بررسی کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی بر صفات کمی و کیفی گیاه نعناع فلفلی پژوهشی به صورت کرت های خرد شده در زمان با دو عامل  در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه آموزشی پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی 98-1397 اجرا گردید. فاکتور اول تیمار کودهای شیمیایی و زیستی در 13 سطح ({A1= کود نیتروکسین (5kg/ha)، A2= کود نیتروکسین (10kg/ha)، B1= کود سوپرنیتروپلاس (5kg/ha)، B2= کود سوپرنیتروپلاس (10kg/ha)،  C1= کود بیوسولفور (5kg/ha)، C2= کود بیوسولفور (10kg/ha)،  D1= کود سوپرفسفات (5kg/ha)، D2= کود سوپرفسفات (10kg/ha)،  E1= کود اوره (75kg/ha)،  E2= کود اوره (100kg/ha)، F1= کود آهن (1kg/ha)، F2= کود آهن (1.5kg/ha)، S = شاهد (بدون کود)  و فاکتور دوم: زمان برداشت در دو سطح (برداشت اول و برداشت دوم)  اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد کود زیستی و شیمیایی به طور معنی داری باعث افزایش همه صفات کمی و کیفی (ارتفاع، طول و تعداد گل آذین، عملکرد تر و خشک، سطح برگ، درصد و عملکرد اسانس) در سطح احتمال 1% شد. تیمار کودهای زیستی و شیمیایی باعث بهبود صفات کمی و کیفی نعناع فلفلی نسبت به تیمار شاهد (بدون کود) شد. بیشترین میزان ارتفاع، طول و تعداد گل آذین، عملکرد تر و خشک، سطح برگ، درصد اسانس در برداشت اول در تیمارهای  کود زیستی نیتروکسین به میزان 10 کیلوگرم در هکتار و تیمار کود شیمیایی اوره به میزان 100 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. همچنین بیشترین میزان صفات فوق در برداشت دوم مربوط به تیمار کود زیستی نیتروکسین به میزان 10 کیلوگرم در هکتار بود. کمترین میزان کلیه صفات کمی و کیفی نعناع فلفلی در برداشت اول و دوم در تیمار شاهد (بدون کود) به دست آمد.