نیازسنجی آموزشی دامداران شهرستان خرم آباد با استفاده از مدل بوریچ

از آنجا که دامداران نقش بارزی در بالا بردن کارایی و اثربخشی فعالیت های دامداری و کمیت و کیفیت تولیدات این زیر بخش دارند، بنابراین شناخت نیازهای آموزشی اهمیت دارد. هدف کلی این پژوهش نیازسنجی آموزشی دامداران روستاهای شهرستان خرم آباد با استفاده از مدل نیازسنجی بوریچ بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی، به لحاظ روش شناسی توصیفی و از لحاظ نحوه‏ی جمع آوری اطلاعات نیز از نوع تحقیقات پیمایشی میدانی است. در این پژوهش جامعه آماری شامل تمامی دامداران شهرستان خرم آباد در استان لرستان در سال 1400 می باشند که بنا بر اطلاعات گرفته شده از مرکز آمار ایران، تعداد کل دامداران در این شهرستان حدود 12014 نفر می باشد. با بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب، تعداد 372 نفر از دامداران انتخاب شدند. روایی شکلی و محتوایی ابزار تحقیق از طریق تشکیل گروه تخصصی متخصصان رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و کارکنان اداره کل دامپزشکی شهرستان خرم آباد مورد تایید قرار گرفت. برای سنجش پایایی از پیش‏آزمون و محاسبه ضریب پایایی آلفای کرونباخ و برای تجزیه وتحلیل داده‏ها نیز از نرم‏افزار SPSS26 استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش 32 صلاحیت و توانمندی موردنیاز بر پایه نمره اولویت که از مدل بوریچ به دست آمده اولویت بندی شدند. تجزیه وتحلیل نشان داد که بالاترین و بیشترین نیاز آموزشی دامداران عبارت اند از: نحوه تزریق دارو به دام، بیمه دام، تلقیح مصنوعی و مراقبت های فردی و بهداشتی که نیاز به آموزش بالایی دارند.