نگرش کشاورزان در خصوص کشاورزی پایدار و ارتباط آن با رفتارهای پایدار مبارزه با آفات و بیماری های گیاهی (مطالعه موردی: شهرستان اراک)

به دلیل تاثیرات نامطلوب کشاورزی مرسوم روی سلامتی انسان ها و محیط زیست، تاکید زیادی در سطح جهانی و نیز ملی در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار شده است. شناخت وضعیت نگرشی و رفتاری کشاورزان، به عنوان عاملان این سیاست، از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد. در این تحقیق توصیفی- همبستگی، نگرش و رفتار کشاورزان در خصوص کشاورزی پایدار با تاکید بر حفظ نباتات مطالعه شد. با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی و فرمول کوکران 300 نفر از کشاورزان شهرستان اراک انتخاب و مطالعه شدند. روایی ابزار تحقیق با استفاده از نظرات صاحب نظران تایید شد و پایایی آن نیز با انجام مطالعه مقدماتی و محاسبه آلفای کرونباخ بزرگ تر از 0.86 برای شاخصهای ترکیبی به دست آمد. نتایج نشان داد که 86 درصد کشاورزان، نگرشی خنثی و تنها 14 درصد نگرش مساعدی در خصوص کشاورزی پایدار داشتند. ضریب همبستگی نشان داد که رفتار کشاورزان ارتباط مثبت و معنی داری با متغیرهای نگرش به پایداری، سطح تحصیلات، مساحت زمین های زراعی دیم، مساحت زمین های زراعی یکپارچه شده، میزان علاقه به یکپارچه سازی، ارتباط با کارشناسان کشاورزی، ارتباط با مراکز فروش ماشین آلات کشاورزی، بازدید از مزارع ترویجی، استفاده از رادیو، کشاورزان همسایه در روستا و رابطه منفی و معنی داری با درآمد ماهانه کشاورزان داشت. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای نگرش، مساحت زمین زراعی، درآمد ماهانه، سطح تحصیلات، دریافت اطلاعات از فروشندگان نهاده ها و علاقه به یکپارچه کردن مزارع، 33.9 درصد واریانس رفتار کشاورزان در خصوص پایداری را تبیین می کند.