نقش واسطه ای استدلال اخلاقی در رابطه بین هوش هیجانی و رفتار شاهدان قلدری

 امروزه که محیط های اجتماعی به سرعت در حال تغییر هستند، مهارت های اجتماعی نقش اساسی در فرآیند میانجی گری بین عوامل هوش هیجانی و عملکرد افراد دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای استدلال اخلاقی در رابطه بین هوش هیجانی و رفتار شاهدان قلدری است.

 این پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری است. جامعه مورد نظر دانش آموزان پسر و دختر متوسطه دوم شهرستان خرم آباد در سال تحصیلی 02-1401 بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 310 دانش آموز که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به مقیاس های آزمون تبیین مسایل (Rest و همکاران)، هوش هیجانی (Bar-On) و نقش شرکت کنندگان (Salmivalli و همکاران) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار Smart PLS 3 انجام گرفت.

ملاحظات اخلاقی: 

ملاحظات اخلاقی از جمله توضیح هدف پژوهش، محرمانه ماندن هویت پرسش شوندگان، اطمینان از محرمانه بودن پاسخ ها از پژوهش رعایت گردید. شرکت کنندگان در پاسخ دادن به پرسشنامه ها آزاد بودند.

 نتایج پژوهش حاضر نشان داد تمامی ضرایب معناداری (t-value) از 96/1 بیشتر بود، مقادیر R2 برای مولفه های درون زای پژوهش در طیف 53/0 تا 93/0 و همچنین نتایج مقادیر Q2 برای تمامی سازه های مدل در طیف 27/0 تا 61/0 قرار دارد که این امر معناداربودن تمامی روابط میان مولفه ها را در سطح اطمینان 95 درصد نشان می دهد. بر اساس نتایج، هوش هیجانی بر رفتار شاهدان قلدری و استدلال اخلاقی تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد عدد معناداری و ضریب غیر مستقیم به ترتیب برابر با 26/8 و 45/0 به این معنی که استدلال اخلاقی در رابطه بین هوش هیجانی و رفتار شاهدان قلدری نقش واسطه ای دارد (05/0P<).

 یافته های پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و رفتار شاهدان قلدری رابطه معناداری وجود دارد. نتایج مدل معادلات نشان داد که استدلال اخلاقی دانش آموزان قادر است در ارتباط بین متغیرهای هوش هیجانی و رفتار شاهدان نقش واسطه ای معناداری ایفا کند و باعث افزایش تاثیرگذاری گردد.