تاثیر آموزش همدلی بر انگیزش شغلی، حساسیت اخلاقی و ناگویی خلقی در پرستاران

 همدلی ترکیبی از مراقبت های عاطفی و شناختی است که برای اثبات پایداری و پیامدهای سلامتی بیماران بیشترین تاثیر مثبت را نشان می دهد. مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش همدلی بر انگیزش شغلی، حساسیت اخلاقی و ناگویی خلقی در پرستاران بیمارستان باهنر کرمان انجام شده است.

 این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که نمونه های مورد مطالعه 80 نفر پرستار شاغل در بیمارستان شهید باهنر کرمان در سال 1399، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند، سپس به روش تصادفی ساده به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. برنامه آموزش همدلی طی هشت جلسه و با تاکید بر بنیان های درمانی 4 عاملی وزیری و همکاران (1390 ش.) در جلسات 90 دقیقه ای برای گروه آزمون اجرا شد؛ گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد، سپس برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه انگیزش شغلی، پرسشنامه حساسیت اخلاقی و پرسشنامه ناگویی خلقی استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 23 انجام شد.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

 نتایج پژوهش نشان داد که آموزش همدلی بر انگیزش شغلی، حساسیت اخلاقی و ناگویی خلقی(001/0>P) پرستاران موثر است.

 نتایج حاصل از پژوهش مشخص کرد، آموزش همدلی بر انگیزش شغلی، حساسیت اخلاقی و ناگویی خلقی پرستاران موثر است؛ از این رو می توان از آموزش همدلی برای توانمندسازی پرستاران استفاده کرد.