بررسی حساسیت اخلاقی و پریشانی اخلاقی در پرستاران مراقب بیماران مبتلا به Covid-19 در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان

 حساسیت اخلاقی پرستاران را قادر می سازد تا نیازهای مددجویانشان را تفسیر کرده و مطابق اصول اخلاقی به آن پاسخ دهند. پریشانی اخلاقی، پدیده شناخته شده ای در حرفه پرستاری است که می تواند استرس جسمی روانی زیادی بر پرستاران وارد کند و باعث عدم رضایت آنان، کاهش کارایی و کیفیت مراقبت شود، لذا هر چقدر پرستاران حساسیت اخلاقی بالاتری داشته باشند، می تواند نقش مهمی در پیشگیری از شرایط ایجادکننده پریشانی اخلاقی داشته باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین حساسیت اخلاقی و پریشانی اخلاقی در پرستاران مراقب بیماران مبتلا به Covid-19 در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد.

 پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است که بر روی 113 پرستار دانشگاه علوم پزشکی همدان در بازه زمانی فروردین تا تیرماه سال 1400 با روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه بندی انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه سه قسمتی اطلاعات دموگرافیک، حساسیت اخلاقی MMSQ و پریشانی اخلاقی کورلی جمع آوری گردید. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

ملاحظات اخلاقی: 

پژوهشگر پس از اخذ رضایت آگاهانه از مشارکت کنندگان به آنان اطمینان داد که تمامی اطلاعاتشان محرمانه باقی خواهد ماند.

 در بررسی ارتباط بین حساسیت و تکرار پریشانی اخلاقی بین حساسیت اخلاقی (246/0, r=009/0p=)، (032/0, r=202/0p=)، زیرگروه های تجربه مشکلات (287/0, r=002/0p=)، نحوه ارتباطات بین فردی (024/0, r=202/0p=)، بهبود استقلال مددجو (246/0, r=009/0p=) با تکرار پریشانی اخلاقی ارتباط معنی داری دیده شد. با افزایش این زیرگروه ها تکرار پریشانی شغلی نیز طور معنی داری افزایش می یابد. میانگین نمره حساسیت اخلاقی پرستاران 53/13±78/57 در حد متوسط گزارش شد. میانگین تکرار پریشانی اخلاقی 99/17 ± 01/37 و شدت پریشانی اخلاقی 51/23±83/52 بوده است. تکرار پریشانی اخلاقی در محدوده متوسط و شدت پریشانی اخلاقی در محدوده زیاد است.

 با توجه به سطح حساسیت اخلاقی متوسط پرستاران، باید برای بهبود و ارتقای مسایل اخلاقی در پرستاری تلاش کرد. عوامل مختلفی در میزان حساسیت اخلاقی و پریشانی اخلاقی پرستاران در مراقبت از بیماران دخیل است. در این پژوهش در شرایطی بوده است که پرستاران با اوج پاندمی کووید-19 مواجه بوده اند و تحت فشارهای سازمانی و روانی بالایی قرار داشته اند.