اثر تغذیه کودی و اسید سالیسیلیک بر عملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی گندم تحت تنش خشکی

در بررسی اثر تغذیه کودی و اسید سالیسیلیک در گندم تحت تنش‎ خشکی آزمایشی بصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک ‎های کامل تصادفی در سال زراعی 99-98 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در سه تکرار انجام شد. کرت اصلی شامل سطوح آبیاری در دو سطح عدم تنش (100 درصد نیاز آبی) و تنش خشکی (50 درصد نیاز آبی) و کرت‎های فرعی شامل کود در پنج سطح شامل 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن و فسفر، کاربرد 100 درصد کود شیمیایی، نیتروکسین به‎ همراه 50 درصد کود شیمیایی، مایکوریز به ‎همراه 50 درصد کود شیمیایی، نیتروکسین و مایکوریز به‎ همراه 50 درصد کود شیمیایی و تیمار محلول‎ پاشی در دو سطح) محلول‎ پاشی با آب و محلول‎پاشی با غلظت یک میلی‎ مولار اسید سالیسیلیک بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب افزایش پراکسیداز، پرولین و نشت الکترولیت و کاهش دیگر صفات مورد ارزیابی شد و تیمار ترکیبی کود زیستی نیتروکسین و مایکوریز به‎ همراه 50 درصد کود شیمیایی به‎ ترتیب سبب افزایش 40/53، 5/18، 5/89، 13/85، 8/46، 8/90 درصدی در عملکرد دانه، شاخص کلروفیل برگ، غلظت روی دانه، پراکسیداز، پرولین، محتوای نسبی آب برگ و کاهش 6/29 درصد نشت الکترولیت نسبت به 50 درصد کود شیمیایی و تیمار محلول ‎پاشی اسید سالیسیلیک سبب افزایش 11/45، 2/82، 4/32، 7/46، 9/19، 8/02 درصدی در عملکرد دانه، شاخص کلروفیل برگ، غلظت روی دانه، پراکسیداز، پرولین، محتوای نسبی آب برگ و کاهش 18/11درصدی نشت الکترولیت نسبت به عدم محلول‎پاشی اسید سالیسیلیک شدند و به‎عنوان یک کود موثر و جایگزین در کاهش مصرف کود‎های شیمیایی و کمبود آب در جهت کشاورزی پایدار عمل کند.