بررسی آزمایشگاهی تاثیر سازه های تثبیت کننده گابیونی بر روی تبادلات هایپریک

منطقه هایپریک ناحیه ‏ای بلافاصله زیر بستر رودخانه است که اختلاط آب‏ های سطحی پایین رونده با آب زیرسطحی در آن اتفاق می‏ افتد. این منطقه نقش بسیار حیاتی در اکولوژی رودخانه دارد و سبب خودپالایی جریان رودخانه می‏ شود.به‏ طور خلاصه این پژوهش دارای دو هدف است. هدف اول تحقیق بررسی الگوی جریان هایپریک در اطراف سرریز گابیونی است و هدف دوم بررسی تاثیر تغییر تعداد پله‏ های سرریز گابیونی بر مشخصات جریان هایپریک و بررسی تغییرات با تله‏ اندازی رسوب با تغییر در تعداد پله‏ ها می‏ باشد. به منظور بررسی آزمایشگاهی تاثیر سازه تثبیت کننده گابیونی بر روی جریان هایپریک رودخانه، ابتدا آزمایشاتی روی فلوم آزمایشگاهی به طول 5 متر، عرض 30 سانتیمتر و ارتفاع 5/0 متر در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان صورت گرفت. آزمایشات بر روی سرریز گابیونی با تعداد یک، دو و سه پله انجام گرفت.طبق بررسی ‏های به عمل آمده از نتایج مدل سرریز گابیونی با افزایش تعداد پله‏ های سرریز گابیونی، میزان رسوب گذاری و در نتیجه ‏ی افزایش زمان ماند جریان افزایش می‏یابد. با بررسی دبی تبادلی کل بی‏بعد شده (q*) در هر سه نوع سرریز گابیونی با افزایش عدد رینولدز این پارامتر روند کاهشی نشان داد.نتایج نشان می‏دهد وجود پرش هیدرولیکی در حضور سازه ‏های تثبیت کننده گابیونی باعث افزایش تبادلات هایپریک شده است. با افزایش دبی جریان، میزان تبادل هایپریک افزایش و زمان ماندگاری کاهش یافته است.