مقایسه اثر روش های گوناگون تمرین هوازی روی نوار گردان بر بیان ژن های آنژیوژنزی بافت چربی موش های صحرایی

گسترش بافت چربی به میزان آنژیوژنز آن بستگی دارد و فعالیت های ورزشی بر عوامل آنژیوژنیک گوناگون در این بافت تاثیرگذارند. با گسترش بافت چربی و آدیپوژنز، شبکه مویرگی متراکم و بسته در این بافت تشکیل می شود که می تواند عوامل آنژیوژنیک را سرکوب کند. در صورت وجود شبکه مویرگی گسترده و عوامل آنژیوژنیک مانند VEGF-A در این بافت، می توان از گسترش بافت چربی پیشگیری کرد. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه اثر انواع تمرینات استقامتی بر بیان ژن های آنژیوژنیک عامل رشد اندوتلیال عروق (VEGF-A) و ترومبوسپوندین-1 (TSP-1) بافت چربی زیرجلدی موش های صحرایی بود.

در این پژوهش تجربی، 32 سر موش صحرایی نر ویستار با سن هشت هفته و وزن 33 ± 237 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی کنترل، تمرین هوازی تداومی فزاینده با شدت بالا (HIT)، تمرین هوازی تداومی با شدت متوسط (MIT) و تمرین هوازی تناوبی با شدت بالا (HIIT) تقسیم شدند. تمرینات روی نوار گردان شامل هشت هفته و پنج جلسه در هفته بود، به طوری که تمرین HIT شامل دویدن با سرعت 20 متر بر دقیقه یا با شدت 65 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه (VO2max)، با شیب فزاینده تدریجی به مدت 30 دقیقه بود. تمرین MIT شامل دویدن با شدت 65 درصد VO2max به مدت 37 دقیقه بود و تمرین HIIT شامل چهار وهله تناوب شدید با زمان چهار دقیقه دویدن با شدت 90 تا 100 درصد VO2max و چهار وهله تناوب کم شدت با زمان سه دقیقه با 50 تا 60 درصد VO2max (روی هم رفته 28 دقیقه) بود. در نهایت، 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بافت چربی زیرجلدی جدا و  بیان ژن های VEGF-A و TSP-1 در بافت چربی زیرجلدی با روش RT-qPCR اندازه گیری شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه وتحلیل  و سطح معناداری 05/0>P در نظر گرفته شد.

یافته ها نشان داد که هر سه مداخله تمرینی موجب افزایش معنادار بیان ژن VEGF-A در بافت چربی زیرجلدی شد، ولی تنها تمرین HIT به طور معناداری بیان TSP-1 را در این بافت کاهش داد (05/0˂p). همچنین افزایش بیان VEGF-A در پی تمرین HIT در مقایسه با HIIT به طور معناداری بیشتر بود (05/0˂p).

با توجه به یافته های این تحقیق، تمرین هوازی تداومی پرشدت و فزاینده، شاید مطلوب ترین روش تمرینی برای افزایش رگ زایی در بافت چربی زیرپوستی به شمار رود. این نوع تمرینات، با بهبود خون رسانی به بافت چربی می توانند در کاهش توده چربی موثر واقع شوند.