تاثیر تمرینات یوگا و معلق بر تعادل ایستا و پویای کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

یکی از مشخصه های کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی، اختلال در کنترل قامت است. زیرا آن ها به اختلالات تعادلی و عملکرد حرکتی در مقایسه با همسالان خود آهسته تر پاسخ می دهند. هدف از تحقیق حاضر، تعیین تاثیر تمرینات یوگا و معلق بر تعادل ایستا و پویای کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بود. این مطالعه از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل است که در پاییز 1401 شهر تهران انجام شد. در این پژوهش 45 کودک مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات معلق، تمرینات یوگا و گروه کنترل تقسیم شدند (هر گروه 15 نفر). گروه تمرینات معلق و گروه تمرینات یوگا، به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه ای به تمرین پرداختند، اما گروه کنترل هیچگونه فعالیتی نداشتند. به منظور ارزیابی تعادل پویا و ایستا  به ترتیب از آزمون شارپند رومبرگ و آزمون نشستن و برخاستن در مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، تعادل ایستا و پویا در گروه تمرینات معلق (001/0p<) و همچنین تعادل ایستا (001/0p<) و تعادل پویا (01/0p<) در گروه تمرینات یوگا تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشتند. نتایج نشان می دهد که احتمالا تمرینات مداخله ای یوگا و معلق برای بهبود تعادل ایستا و پویای کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی موثر باشند و می توان از این تمرینات در کنار سایر درمان های رایج در بهبود شاخص های مذکور استفاده نمود.