بررسی نشریات کودک و نوجوان در دهه هفتاد شمسی

مطبوعات را رکن چهارم دموکراسی، چشم بینای جامعه و آیینه ی تمام نمای شرایط هر دوران تعریف کرده اند.همه این تعریف ها دال بر دو ویژگی هستند، نخست انعکاس شرایط موجود جامعه و دوم ابعاد آموزشی و سرگرم کنندگی. ویژگی هایی که بین نشریات کودکان و بزرگسالان مشترک است. اما آن چه انتشار نشریات کودکان و نوجوانان را در همه جای جهان – به خصوص در ایران – تبدیل به راه رفتن بر لبه تیغ می کند، نوشتن بزرگسالان برای کودکان است. که این خود مستلزم شناخت زبان مناسب ارتباط با کودکان، شناخت نیازها و دنیای ویژه کودکان است. ضمن این که فراز و فرودهای سیاسی و اجتماعی نیز همواره بر سرنوشت مطبوعات در جوامع مختلف به خصوص در کشورهای در حال توسعه تاثیر بسیار دارد. بر این اساس در این مقاله سعی شده تا شرایط نشریات کودک و نوجوان در دهه هفتاد ایران (یعنی سال های 1370 – 1379) مورد بررسی قرار گیرد. زیرا این دهه ویژگی های خاصی در تایخ معاصر ایران دارد .در این سالها ایران از جنگ هشت ساله رها شده و ایام سازندگی و شکوفایی اقتصادی و در نتیجه رونق فرهنگی و هنری آغاز می گردد. این سال ها، سال های ابتدایی تولد اینترنت که انقلابی در عرصه نیازها و ارتباطات جهانی ایجاد کرد نیز هست. در این دهه نقد ادبیات کودک رونق بسیار می گیرد که محل جلوه و حضور مباحث نقد ادبی نیز مطبوعات نوجوانان است. استفاده از اینترنت آرام آرام باب می شود و حضور ایران در محافل سیاسی و اجتماعی فرهنگی و هنری جهان رونق پیدا می کند. جشنواره های مطبوعات شکل می گیرند، پای نویسندگان و تصویرگران ایرانی به جشنواره های خارجی باز می شود و نقش مطبوعات به عنوان رابط بین ادبیات و هنر و یکی از مهم ترین ابزار آموزش با مخاطب کودک روز به روز پررنگ تر می شود.