بررسی تاثیر پارامترهای مختلف بر میزان انحلال و مقاومت فشاری تک محوری مصالح حاوی ژیپس (مطالعه موردی: سد مراش زنجان)

وجود ژیپس (Gypsum) و انیدریت (Anhydrite) در پی و ساختگاه های سازه های آبی مانند سدها و... می تواند مشکلاتی را به لحاظ پایداری و... بستر ایجاد نماید. در این تحقیق انحلال مصالح حاوی ژیپس ساختگاه سد مراش در استان زنجان در حضور سه نوع حلال مختلف (آب مقطر، آب رودخانه سد مراش و آب مقطر حاوی یک درصد کلرید سدیم) و در ادامه تاثیر پارامترهای مختلف از جمله رطوبت نسبی، تخلخل و... بر میزان مقاومت فشاری تک محوری (Unconfined Compression Test) (UCS) و مدول الاستیسیته (Young's modulus) با تهیه 10 نمونه سنگ ژیپس دار (Gypsum rock’s) از ساختگاه سد مراش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات انحلال نشان می دهد که قابلیت انحلال مصالح ژیپس در محلول حاوی یک درصد کلرید سدیم بیشتر از محلول آب مقطر و هر دو بیشتر از آب رودخانه سد مراش می باشد. با افزایش میزان تخلخل، مقادیر مدول الاستیسیته و حداکثر مقاومت فشاری تک محوری کاهش می یابد و شیب کاهش مقاومت فشاری نسبت به درصد تخلخل در مقایسه با نمودار مدول الاستیسیته بیشتر است. با افزایش میزان دانسیته نسبی، مدول الاستیسیته افزایش و حداکثر مقاومت فشاری تک محوری کاهش و همبستگی مقاومت حداکثر فشاری به دانسیته نسبی، نسبت به مدول یانگ (Young's modulus) بیشتر می باشد. شیب تغییرات مدول یانگ و مقاومت فشاری تک محوری نسبت به ضریب پواسون (Poisson's ratio) کاهشی می باشد و از تغییرات مدول یانگ و تنش فشاری تک محوری نسبت به درصد رطوبت می توان دریافت که مصالح مارنی (Marl materials) باعث جذب رطوبت بیشتر و در نهایت موجب کاهش مدول الاستیسیته و مقاومت نهایی شده است.