مقایسه دو گونه قارچ میکوریزا در بهبود جذب عناصر غذایی و شاخص های سودمندی کشت مخلوط کتان روغنی و شنبلیله

این مطالعه به منظور تنوع بخشیدن به سیستم زراعی ایران با استفاده از گیاه دارویی شنبلیله در کشت مخلوط همراه با کتان با هدف تعیین اثر همزیستی قارچ میکوریزا بر محتوای عناصر گیاهی و تاثیر بر شاخص های کشت مخلوط استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 15 تیمار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال زراعی 1396 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد کود زیستی در سه سطح)شاهد، کاربرد قارچ میکوریزا گونه Funneliformis mosseae و کاربرد قارچ میکوریزا گونه (Rhizophagus irregularis و نسبت های کشت در 5 سطح (کشت خالص کتان روغنی، کشت خالص شنبلیله و کشت مخلوط کتان روغنی و شنبلیله با نسبت های 1:1، 1:2و 2:1) بود. نتایج نشان داد کاربرد میکوریزا همراه با کشت مخلوط باعث بهبود جذب عناصر پر مصرف و کم مصرف شد به طوری که بیشترین میزان آهن، نیتروژن و پتاسیم برگ و دانه کتان در نسبت کشت مخلوط 1:1همراه با کود میکوریزا دیده شد. همچنین قارچ میکوریزا F. mosseae همراه با کشت مخلوط 1:1 بیشترین نیتروژن، پتاسیم و فسفر برگ شنبلیله را به همراه داشت. برهمکنش کشت مخلوط و کود میکوریزا بر هیچکدام از شاخص های سودمندی کشت مخلوط معنی دار نبود؛ ولی کاربرد کودهای میکوریزا باعث افزایش میزان عملکرد ازدست رفته واقعی و نسبت برابری زمین کل شد. درکل کاربرد کود میکوریزا علاوه بر بهبود جذب عناصر باعث برتری کشت مخلوط کتان و شنبلیله نسبت به تک کشتی آن ها شد.