بررسی تهدید سیل بر فرآیند آبرسانی در کلانشهر رشت

سیل یکی از متداولترین بلایای طبیعی است که اثرات و خسارات قابل توجهی را در آبرسانی به همراه دارد. بررسی زنجیره تامین آب اقدامی ضروری است و تاخیر در آن باعث آسیب پذیری آن در برابر بحران های طبیعی می شود. هدف تحقیق بررسی تهدید سیل بر فرآیند آبرسانی است. روش پژوهش از جهت هدف از نوع کاربردی بوده و از رویکرد تلفیقی (کیفی و کمی) برای رسیدن به این هدف استفاده کرده است. در فاز کیفی به بررسی ادبیات نظری، سوالات مصاحبه با خبرگان و کارشناسان پرداخته شد. روش نمونه گیری هدفمند بوده و 14 نفر از اساتید مدیریت محیط زیست و کارشناسان حوزه آب انتخاب شدند. در فاز کمی، روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس استفاده شد و 230 نفر از کارکنان و نیروهای شرکت آب و فاضلاب استان گیلان به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. در روش کیفی با نرم افزار MAXQDA 2020 و در روش کمی با رویکرد مدل سازی ساختاری و روش حداقل مربعات جزیی به تحلیل داده ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که رابطه بین متغیرهای پنهان (بهسازی ، جلوگیری از ساخت بی رویه، کنترل و ارزیابی اولیه ، فراهم نمودن تاسیسات رزور و امکانات مقابله ای) بر تهدید سیل مثبت و معنادار بوده است. هم چنین رابطه مثبت و معناداری میان تمامی راهکارها و تهدید سیل وجود دارد. جلوگیری از ساخت بی رویه، فراهم نمودن تاسیسات رزور، بهسازی، امکانات مقابله ای و کنترل و ارزیابی اولیه به ترتیب بیشترین تاثیر را بر روی کاهش یا جلوگیری از تهدید سیل در فرآیند آبرسانی به کلانشهر رشت دارند.