میزان بروز زخم فشاری و عوامل مرتبط با آن در کودکان و نوزادان بستری در بیمارستان های آموزشی

زخم فشاری مشکلی جدی و قابل پیش بینی در نظام سلامت است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بروز زخم فشاری و عوامل مرتبط با آن در کودکان و نوزادان انجام گرفته است.

در این مطالعه هم گروهی 1025 نوزاد و کودک 0 تا 14 سال بستری در دو مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به روش در دسترس از اسفند 1400 تا تیر 1401 انجام یافت. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های اطلاعات، کومای گلاسکو، درجه بندی انجمن ملی مشاوره زخم فشاری و برادن Q بود. تحلیل داده ها با رگرسیون لجستیک تک متغیره و چند متغیره انجام یافت.

میزان بروز زخم فشاری 97/4%(51 نفر) بود. زخم های فشاری از نظر شدت در 46 نفر(14/82%) درجه یک و بیش ترین محل بروز زخم در ناحیه دست 20 نفر(71/35%) بود. خطر نسبی زخم فشاری در کودکان و نوزادان با سطح هوشیاری کم تر از 14 (07/6=RR، 73/12-90/2: فاصله اطمینان 95%)، با مدت بستری بیش از 5 روز (08/1RR=، 12/1- 05/1: فاصله اطمینان 95%)، دارای مشکلات تنفسی (17/2=RR، 94/3-19/1: فاصله اطمینان 95%)، بی تحرک (46/6=RR، 13/12-44/3: فاصله اطمینان 95%)، دارای ماسک Ncpap (11/1=RR، 18/1-05/1: فاصله اطمینان 95%)، و پالس اکسی متر (07/6=RR، 10/1-03/1: فاصله اطمینان 95%)، به طور معناداری بالاتر بود. در آنالیز چند متغیره، مدت بستری بیش تر از 5 روز (89/4=RR، 40/10-29/2: فاصله اطمینان 95%)، (001/0>p) و بی تحرکی (49/2RR، 29/6-29/1: فاصله اطمینان 95%)، (01/0=p) با افزایش معنادار خطر ابتلا به PU همراه بود.

میزان بروز زخم فشاری در مطالعه حاضر نسبتا پایین و کم تر از 5% بود. افزایش مدت بستری و بی تحرکی مهم ترین و بعد از آن ها کاربرد ابزارهای پزشکی به خصوص آنژیوکت و ماسک Ncpap، و ابتلا به بیماری های تنفسی سایر عوامل خطر مهم مرتبط با بروز زخم فشاری در کودکان و نوزادان شناسایی شدند.