تاثیر شوری بر تغییرات و نحوه ی توارث صفات کمی و کیفی در چغندرقند

شوری یکی از مهم ترین تنش های غیرزنده و عامل محدودکننده برای محصولات زراعی در سرتاسر جهان به شمار می رود. به منظور بررسی میزان تاثیر تنش شوری بر صفات کمی و کیفی، 140 ژنوتیپ مختلف چغندرقند (هیبرید و خانواده تنی) تحت شرایط نرمال و تنش شوری در گلخانه مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که بین شرایط نرمال و تنش به لحاظ صفات وزن خشک ریشه و اندام هوایی، محتوای نسبی آب برگ، طول ریشه، سطح برگ، طول دمبرگ، نسبت وزن ریشه به اندام هوایی، همچنین میزان پرولین، سدیم، پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم اختلاف معنی دار وجود دارد. بین ژنوتیپ ها برای صفات وزن خشک کل، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه و سطح برگ اختلاف معنی دار وجود داشت. شوری باعث افزایش میزان سدیم و پرولین و کاهش میزان پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم شد. پایین بودن میزان وارثت پذیری عمومی در شرایط نرمال در صفات عملکردی نشان می دهد که این صفات تحت تاثیر عوامل محیطی قرار دارند. در مقابل، بیشترین میزان وراثت پذیری عمومی برای صفات میزان سدیم و پتاسیم مشاهده شد که نشان دهنده ی تاثیرپذیری بیشتر این صفات از عوامل ژنتیکی است.