بررسی رابطه بین ادراک از مولفه های برنامه درسی با باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ادراک از مولفه های برنامه درسی با باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان با روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری، شامل تمام دانشجویان (مرد و زن) دانشکده علوم انسانی و اجتماعی (مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری) دانشگاه مازندران در نیمسال اول سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 1750 نفر بوده که تعداد 317 نفر از آنان با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان (1970) و به روش طبقه ای تصادفی نسبی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های ادراک از مولفه های برنامه درسی طاطاری (1394) و باورهای خودکارآمدی تحصیلی زاژکووا و همکاران (2005) بود.  داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل رگرسیون خطی ساده و تحلیل رگرسیون خطی چند گانه به روش همزمان) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر ادراک از مولفه های برنامه درسی رابطه مثبت ومعناداری با متغیر باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان دارد. هم چنین در ارتباط با مولفه های ادراک از مولفه های برنامه درسی نتایج نشان داد که هر چهار مولفه ادراک از مولفه های برنامه درسی (ادراک از هدف، ادراک از محتوا، ادراک از روش و ادراک از ارزشیابی) رابطه مثبت و معناداری با باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان دارند. این پژوهش پیامدهای آموزشی و پرورشی بسیاری برای مسولان دانشگاه و مشاوران تربیتی دارد تا به جهت اهمیت آگاهی بخشی به دانشجویان در خصوص ادراک از مولفه های برنامه درسی و باورهای خودکارآمدی تحصیلی فعالیت های متناسبی را طراحی و اجرا نمایند.