کارآمدی آموزش پیشگیری از قلدری بر رفتارهای قلدرمابانه و همدلانه و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان

 قلدری در مدرسه نوعی خشونت میان فردی است که ممکن است پیامدهای تحصیلی و اجتماعی کوتاه مدت و بلندمدت نامطلوبی به دنبال داشته باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین کارآمدی آموزش پیشگیری از قلدری بر رفتارهای قلدرمآبانه و همدلانه و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان صورت گرفت.

 این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری انجام گرفت. در این پژوهش، جامعه ی آماری شامل تمام دانش آموزان پسر 12 الی 15ساله ی مقطع متوسطه ی اول شهر اصفهان بودند. برای اجرای پژوهش، تعداد 30 نفر از دانش آموزان نام برده که دارای نمره ی برش میانگین به بالا در پرسش نامه ی رفتار قلدری بودند، به صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس، برای ارزیابی پیش آزمون، دانش آموزان پرسش نامه های رفتار قلدری اسپلیچ و هالت (2001) و همدلانه ی ووزن و همکاران (2015) و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) را تکمیل کردند. در مرحله ی بعد، گروه آزمایش آموزش پیشگیری از قلدری اکبری بلوط بندگان (1398) را دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل شدند.

 نتایج نشان داد که در مراحل پس آزمون و پیگیری، در متغیرهای رفتارهای قلدری، اهمال کاری تحصیلی، رفتارهای همدلانه و ابعاد این متغیرها، بین گروه کنترل و گروه آزمایش یا آموزش پیشگیری از قلدری، تفاوت معناداری وجود دارد (0/001<p). میزان تاثیر آموزش پیشگیری از قلدری بر کاهش رفتارهای قلدری و اهمال کاری تحصیلی و افزایش رفتارهای همدلانه در پس آزمون، به ترتیب، برابر با 0/94، 0/89 و 0/63 و در مرحله ی پیگیری، 0/93، 0/90 و 0/60 بود.

 بنابراین می توان گفت درصورتی که برنامه ی پیشگیری از قلدری در مدارس و مکان های آموزشی برای کودکان و دانش آموزان ارایه شود، از بروز رفتارهای قلدری و اهمال کاری تحصیلی جلوگیری و همدلی در آن ها ایجاد می شود.