اثر دما بر درهم تنیدگی هیبریدی اسپین- نوسانگری الکترون در یک نقطه کوانتومی دوبعدی ناهمسانگرد

درهم تنیدگی نقشی اساسی در محدوده محاسبات کوانتومی و ارتباطات کوانتومی ایفا می کند. در شرایط حقیقی، یک سامانه فیزیکی هرگز ایزوله نیست و به صورت اجتناب ناپذیری با محیط اطراف خود برهم کنش دارد. دما یکی از این اثرات است که به صورت کلان سبب کاهش درهم تنیدگی می شود. سامانه در شرایط حقیقی در دمایی غیرصفر قرار داشته که منجر به یک حالت آمیخته خواهد شد. ازاین رو، در این مقاله درهم تنیدگی گرمایی هیبریدی اسپین- نوسانگری الکترون در یک نقطه کوانتومی دوبعدی ناهمسانگرد با استفاده از سنجه منفیت بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که درهم تنیدگی های هیبریدی به تغییرات متغییر های قابل کنترل، چون پارامتر راشبا و میدان مغناطیسی بسیار وابسته است. درهم تنیدگی گرمایی بین اسپین و اجتماع نوسانگرها در دمای صفر مطلق صفر بوده و با افزایش دما به یک بیشینه رسیده و پس از آن به صورت مجانبی به سمت صفر میل می کند. این دما، که در آن میزان درهم تنیدگی به بیشینه مقدار خود می رسد، را می توان با تغییر میدان مغناطیسی و جفتیدگی راشبا کنترل کرد. این دو عامل همچنین آهنگ رسیدن به حالت مجانبی را کنترل می نمایند.  این نتایج روشی برای کنترل میزان درهم تنیدگی میان درجات آزادی الکترون، که نیاز اساسی پردازش اطلاعات کوانتومی است، در دسترس می گذارد.