مقایسه اثربخشی آموزش توانمندسازی روانی - اجتماعی و تنظیم هیجان بر مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان

مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی از فاکتورهای مهم در سلامت روان هستند. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی تنظیم هیجان و توانمندسازی روانی - اجتماعی بر مهارت های ارتباطی، سازگاری اجتماعی دختران نوجوان بود.

برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی حاضر از بین دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر گچساران در سال تحصیلی 1400-1399، 75 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. سپس گروه های آزمایش در جلسات آموزش گروهی تنظیم هیجان (گروس، 2007) و آموزش گروهی توانمندسازی روانی - اجتماعی (محمدخانی، 1389) شرکت کردند؛ اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. همچنین جهت گردآوری اطلاعات از

پرسش نامه های مهارت های ارتباطی بین فردی منجمی زاده (1391) و سازگاری اجتماعی بل (1961) استفاده شد. نهایتا از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج نشان داد آموزش تنظیم هیجان و آموزش توانمندسازی روانی - اجتماعی بر بهبود مهارت های ارتباطی (0000/0=P؛ 502/52=F) و سازگاری اجتماعی (0000/0=P؛ 185/11=F) دختران نوجوان تاثیر معناداری دارند. همچنین مشخص شد بین آموزش تنظیم هیجان و آموزش توانمندسازی روانی - اجتماعی در بهبود متغیرهای مهارت های ارتباطی (454/0=P؛ 726/0=MD) و سازگاری اجتماعی (424/0=P؛ 379/0=MD) تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مبین پایداری اثرات آموزش تنظیم هیجان و آموزش توانمندسازی روانی - اجتماعی بر مهارت های ارتباطی (05/0<P) و سازگاری اجتماعی (05/0<P) در مرحله پیگیری بود.

با توجه به یافته های به دست آمده، استفاده از این مداخله ها برای بهبود مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کابردی به نظر می رسد.