تاثیر تمرینات ترکیبی در شن و ماسه بر زمان رسیدن به پایداری، حس وضعیت و قدرت مفصل مچ پا در بازیکنان والیبال دارای ناپایداری مزمن مچ پا شهر یزد: یک مطالعه نیمه تجربی

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر شش هفته تمرینات ترکیبی در شن و ماسه بر زمان رسیدن به پایداری، حس وضعیت و قدرت مفصل مچ پا در بازیکنان والیبال دارای ناپایداری مزمن مچ پا می باشد.

تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد. بدین منظور 24 والیبالیست دختر در دو گروه تجربی و کنترل از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از هر دو گروه با استفاده از دستگاه صفحه نیرو (Force Plate) جهت محاسبه زمان رسیدن به پایداری، دستگاه گونیامتر جهت محاسبه حس وضعیت مفصل مچ پا و دستگاه دینامومتر جهت محاسبه قدرت مفصل مچ پا در پیش آزمون و پس آزمون تست گرفته شد. سپس به گروه تجربی به مدت شش هفته تمرینات ترکیبی شامل تمرینات پلایومتریک و مقاومتی در شن وماسه داده شد. از آزمون آنالیز آنووا دو طرفه ادر نرم افزار SPSS نسخه 24 جهت تحلیل آماری در سطح معناداری 05/0 α ≤ استفاده شد.

نتایج نشان داد بین گروه تجربی و کنترل پس از 6 هفته تمرین در متغیر زمان رسیدن به پایداری تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0=P) و در متغیر حس وضعیت مفصل مچ پا (07/0=P) و متغیر قدرت مفصل مچ پا تفاوت معناداری مشاهده نشد (15/0=P).

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام تمرینات ترکیبی در شن و ماسه می تواند موجب بهبود زمان رسیدن به پایداری و حس وضعیت در افراد مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا شود. در برنامه تمرینات ورزشکاران فعال در رشته های پر تحرک آسیب زا به خصوص در ناحیه مفصل مچ پا از تمرینات در شن و ماسه استفاده شود.