عناصر جادویی در رمان های «جن نامه» گلشیری، «اهل غرق» روانی پور و «قریه» مولایی

جادو و عناصر مربوط به آن از جمله مفاهیمی است که اهمیت ویژه ای دارد و باید جادو را اعتقادی فراگیر به شمار آورد که تا عصر حاضر در زندگی انسان وجود داشته است. در آثار داستانی نیز نویسندگان مختلفی عامل جادو و عناصر مربوط به آن را در آثار خود مورد توجه قرار داده اند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده، عناصر جادویی در رمان های جن ‍ نامه از هوشنگ گلشیری، اهل غرق از منیرو روانی پور و قریه از محمد مولایی بررسی و تحلیل شده است. در این آثار مخاطب با شخصیت هایی روبه رو می شود که توانایی ارتباط با عالم ماورا را دارند و می توانند در این دنیای جادویی به خلق کارهای زیادی بپردازند. در رمان جن نامه هم راوی داستان را باید به عنوان فردی جن گیر که با عالم ماورا در ارتباط است به شمار آورد و هم زنان این رمان را که اغلب به خرافات روی آورده و با توسل به طلسم و جادو سعی در موفقیت خود و تحقق خواسته هایشان دارند. در رمان اهل غرق و قریه مخاطب با دنیای ماورایی و فراطبیعی نسبت به جن نامه، روبه رو می شود که شخصیت های داستانی به عالم اجنه و دنیای جادوگری و سحر وارد می شوند و گاه از طلسم و جادو برای رهایی خود بهره می برند.