شیوع شکستگی های فک و صورت در بیمارستان کاشانی اصفهان قبل و بعد از پاندمیک COVID-19

با توجه به اهمیت شکستگی های سر و صورت بدلیل مجاورت آن ها با عناصر حیاتی و عدم کاهش ظرفیت های بیمارستانی برای این فوریت در دوران پاندمی کرونا، هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی میزان شیوع شکستگی های سر و صورت قبل و بعد از پاندمی کووید- 19 بود

این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، بر روی 4942 پرونده ی بیماران دارای شکستگی صورت و فک بستری در بیمارستان کاشانی اصفهان در دو دوره ی زمانی قبل و بعد از پاندمی کووید-19 (1397 تا 1400) انجام شد. فراوانی شکستگی های سر و صورت با توجه به سن، جنس، محل و علت شکستگی بررسی گردید. داده ها با آزمون هایChi-square وt-test آنالیز شدند (0/05 > p value).

ففراوانی پرونده های ثبت شده از بیماران زن بعد از پاندمی کووید-19 بطور معنی داری کمتر بود. بین رده ی سنی بیماران در قبل و بعد از پاندمی کووید-19 اختلاف معنی داری وجود داشت (0/001 = p value). بین بیماران در رده های سنی بالاتر، تفاوت معنی داری قبل و بعد پاندمی وجود نداشت. بیشترین دلیل شکستگی قبل و بعد از کرونا، تصادف بود. اختلاف بین شکستگی های مندیبل، دندان، استخوان های مالار و ماگزیلا، سقف اوربیت، استخوان های بینی، بیس جمجمه، بیس جمجمه، طاق جمجمه پس از پاندمی کووید-19 بطور معنی داری بیشتر بود (0/001 > p value).

تتعداد موارد شکستگی سر و صورت در دوران بعد از پاندمی کرونا افزایش داشت که علت آن می تواند افزایش مسافرت های بین شهری به دلیل کاهش محدودیت های کرونایی نسبت به قبل باشد. بیشترین دلیل آن تصادف با وسایل نقلیه، در آقایان در بازه ی سنی زیر 39 سال و در ناحیه ی بینی، ماگزیلا، دندان ها و کف اوربیت بود.