ارزیابی زمانی و مکانی پایگاه های جهانی بارش (حوضه های آبریز درجه دو ایران)

در این پژوهش هدف ارزیابی پایگاه داده های بارش با مقادیر مشاهداتی به صورت زمانی (ماهانه و فصلی) و مکانی (دو حالت نقطه ای (40 ایستگاه سینوپتیک) و سطحی (30 حوضه آبریز درجه دو و چهار اقلیم))، در کشور به عنوان منطقه مطالعاتی می باشد. بدین منظور ابتدا داده های مشاهداتی (100 ایستگاه در مقیاس روزانه) و پایگاه های جهانی بارش شامل ERA5، MRRRA2، GLDAS و TERRA (با تفکیک مکانی مختلف در مقیاس ماهانه) طی دوره زمانی 1398-1366 گرد آوری و استخراج گردید. سپس براساس شاخص خشکی، طبقه بندی اقلیمی ایستگاه ها و حوضه ها انجام شده است. ارزیابی دقت پایگاه ها با استفاده از معیارهای ضریب همبستگی (R)، میانگین خطای اریبی (MBE) و مجذور میانگین مربع خطا استانداردشده (NRMSE) استفاده شده است. نتایج معیارهای در بارش ایستگاهی نشان داد که پایگاه TERRA در همه فصول به جز تابستان و در اقلیم های فراخشک، خشک و نیمه خشک، با متوسط 70 درصد ضریب همبستگی بالاتر از 5/0 (R) و میزان خطای 90 درصد کم تر از 5/0 (NRMSE) نسبت به بقیه ها پایگاه ها و در اقلیم مرطوب پایگاه ERA5 عملکرد بهتری را از خود نشان داد. در بارش حوضه ای نیز نشان داد به ترتیب پایگاه TERRA در اقلیم فرا خشک، پایگاه های ERA5، MRRRA2، GLDAS  و TERRA در اقلیم خشک، پایگاه های ERA5 و TERRA در اقلیم نیمه خشک و پایگاه های ERA5، TERRA و MERRA2 در اقلیم مرطوب با متوسط 80 درصد ضریب همبستگی بالاتر از 5/0 و میزان خطای 70 درصد کم تر از 5/0 کارایی مناسب تری را نشان دادند. به طور کلی پایگاه TERRA در حالت نقطه ای، سطحی و اقلیمی از عملکرد خوبی برخوردار بوده است که می توان گفت به علت دقت مکانی بالای آن بوده باشد.