واکاوی و تحلیل شگردهای نوزایی در مضمون پردازی داستان های کوتاه «سمیره عزام» با تکیه بر بوطیقای روایت شناسی فرمالیسم

بدون تردید ژانرهای ادبی برای حفظ جذابیت، پویایی و در نهایت اثرگذاری بر مخاطب - به مثابه غایت هنر- نیازمند نوآوری و نوجویی در جنبه های مختلف ساختار و محتوا هستند و در این راه باید ساخت مایه خود را بر به کارگیری تکنیک های خلاقانه و نو بنا کنند. شکلوفسکی منتقد شکل گرای روسی از این نو به نوشدن و حرکت در راستای زیباآفرینی بر اساس معیارهای نو و مخاطب پسند با عنوان آشنایی زدایی یاد می کند و معتقد است شاعر یا نویسنده باید با کمک تمهیدات زیباشناختی و صناعات نوین هنری، نوشته اش را به گونه ای تازه و غریب به مخاطب ارایه کند. در این راستا پژوهش حاضر تلاش دارد با واکاوی سطوح مختلف پی رنگ سازی مطمح نظر فرمالیست ها در سطح درون مایه ای داستان های کوتاه «سمیره عزام» نویسنده معاصر فلسطینی، جلوه های مختلف خلاقیت و مولفه های نوجویانه او را در پرداخت این عنصر اساسی، تحلیل و تبیین نماید. بررسی ها نشان می دهد که وی در بسیاری از داستان هایش توانسته است با به کارگیری ترفندهای ابداعی و ساختارشکنانه مانند شگردهای فراداستانی، گزینش موضوعات و مفاهیم مردانه و روایت آن ها در فضایی عاطفی، تخطی از اصول پی رنگ متعارف و سنتی، کاربست خلاقانه و ترکیبی اقسام مهجور و مالوف زاویه دید، ضمن گشودن دریچه ای تازه به روی داستان نویسی زمان ه اش، درون مایه را تحت تاثیر قرار داده، آن را به گونه ای بدیع و نونوار به خواننده عرضه نماید.