بررسی ساختار روایی رمان کولی کنار آتش براساس نظریه تزوتان تودوروف

نگاه ساختاری به آثار ادبی به سبب بررسی عناصر درون متنی و کشف الگوی پیوند آن ها،  زمینه های دریافت شایسته تر از ماهیت ادبیات را فراهم می آورد و با ارایه شگردهای خلق آثار برتر ادبی می تواند به گسترش الگوهای پردازش اثر ادبی کمک کند. گروهی از منتقدان ساختارگرا به فرم های روایی و بررسی عناصر داستان و قوانین ترکیب آن ها پرداخته اند. ازجمله این نظریه پردازان ادبی تزوتان تودوروف (1939م) است که با ابداع نظام های مبتنی بر نمایش شکل واره ای برای روایت، طرحی بر پایه چگونگی روابط بین کوچکترین واحدها پیشنهاد می کند. این پژوهش با هدف شناخت هرچه بهتر ویژگی های رمان های داستانی- اجتماعی ادبیات فارسی معاصر و به روش توصیفی- تحلیلی صورت پذیرفته است و رمان اجتماعی کولی کنار آتش اثر منیرو روانی پور (1333ه.ش) بر پایه نظریه تزوتان تودوروف در چهار بخش: پی رفت، گزاره، اپیزود و وجوه روایتی مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که وجود پی رفت های زنجیره ای سبب انسجام و یکپارچکی میان متن و ساختار داستان گشته است. وجه الزامی و تمنایی شالوده و اساس پیکربندی روایت را تشکیل می دهند. وجه شرطی در رمان کولی کنار آتش نشان دهنده قطعیت روابط میان شخصیت های داستان است. وجه پیش بین، تاثیر زیادی بر شکل گیری این داستان دارد. پیش بینی ها منطبق با منطق راست نما هستند و غالبا درست در می آیند.