تاثیر اعتقاد به مهدویت و انتظار بر شناخت خود، خدا و امام از دیدگاه آیت الله صافی

باورداشت مهدویت و انتظار، عقیده ای اسلامی با پشتوانه محکم برهان های عقلی و دلایل نقلی است. با توجه به اهمیت این موضوع و تاثیر آن بر بینش انسان، پژوهش حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی، چگونگی تاثیر این اعتقاد بر معرفت النفس، معرفت خداوند و امام را مبتنی بر دیدگاه آیت الله صافی بررسی کرده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که اعتقاد به مهدویت و انتظار موجب شناخت انسان به خداوند و با نگاهی عام تر، معرفت به دین می شود. این اعتقاد در حوزه امام شناسی نیز به نوبه خود، باعث افزایش معرفت و بالتبع موجب محبت بیش تر به امام می شود. با شناخت امام، معرفت نسبت به هدف غایی، معرفت به حکومت حق و اصیل و پذیرش ولایت فقیه حاصل می شود. این اعتقاد باعث افزایش معرفت به خویشتن و وظایف فردی و اجتماعی خود در حوزه مهدویت و انتظار خواهد شد. بنابراین، بین خداشناسی، امام شناسی و خودشناسی روابطی متقابل وجود دارد و هر کدام به گونه ای بر دیگری تاثیرگذار است.