فراسنجه های تخمیر برون تنی جیره های دارای تفاله گل محمدی و یا تفاله شاتره

زمینه مطالعاتی: 

با پیشرفت صنایع غذایی تبدیلی، تنوع پسماندها نیز افزایش یافته است به نحوی که بسیاری از این پسماندها برای دامداران ناشناخته بوده و برای استفاده بهینه از آنها نیاز به اطلاعات جدید می باشد. بنابراین شناسایی و آگاهی از ارزش غذایی و ترکیب آنها بسیار مهم است.

این پژوهش با هدف مطالعه پویایی تخمیر برون تنی تفاله گل محمدی و یا تفاله شاتره و نیز جیره های حاوی سطوح مختلف آنها انجام شد.

تفاله ها به صورت جداگانه به میزان 10، 20 و 30 درصد جایگزین بخش الیاف یک جیره آزمایشی شدند. فراسنجه های تولیدگاز، جمعیت پروتوزوآ وغلظت نیتروژن آمونیاکی تفاله ها و جیره های آزمایشی حاوی سطوح مختلف آنها اندازهگیری و انرژی قابل متابولیسم، اسید های چرب زنجیر کوتاه و گوارش پذیری ماده آلی برآورد شد.

تفاله گل محمدی و تفاله شاتره به ترتیب دارای6/130 و 4/143گرم پروتیین خام در کیلوگرم ماده خشک ، 5/425 و 7/473 گرم الیاف نامحلول در شوینده خنثی در کیلوگرم ماده خشک و 5/308 و 4/347 گرم الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در کیلوگرم ماده خشک بودند. سرعت تولید گاز در تفاله گل محمدی بیشتر از تفاله شاتره بود (057/0 در مقابل 047/0 درصد در ساعت، 01/0˂P). در بین جیره های آزمایشی، جیره دارای 30 درصد تفاله گل محمدی بالاترین پتانسیل تولید گاز (05/90 میلی لیتر بر 200 میلی گرم ماده خشک)، نرخ تولید گاز (034/0 درصد درساعت)، گوارش پذیری ماده آلی (38/58 درصد)، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر (07/1 میلی مول در 200 میلی گرم ماده خشک) و انرژی قابل متابولیسم (47/9 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک) برآورده شده را داشت (01/0˂P). جیره پایه بدون تفاله بیشترین غلظت نیتروژن آمونیاکی (77/16 میلی گرم در دسی لیتر) را داشت (05/0˂P).

نتیجه گیری نهایی: 

با توجه به این نتایج و برای کاهش هزینه های خوراک می توان از تفاله گل محمدی و تفاله شاتره تا 30 درصد ماده خشک جیره بدون اثر نامطلوب بر فرآیند تخمیر شکمبه استفاده کرد.