بررسی تاثیر اسیدهای صفراوی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی در جوجه-های گوشتی

جوجه های گوشتی در سنین اولیه به دلیل ترشح محدود اسیدهای صفراوی در هضم و جذب چربی ها مشکل دارند.

بررسی اثر اسیدهای صفراوی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی بود.

300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه راس 308 در یک آزمایش با 5 تیمار و 6 تکرار با 10 پرنده در هر تکرار استفاده شدند. پنج تیمار آزمایشی شامل: تیمار 1) جیره شاهد بر پایه ذرت و کنجاله سویا، تیمار 2) جیره پایه حاوی امولسیفایر، تیمار 3) جیره پایه حاوی 05/0 درصد اسید صفراوی، تیمار 4) جیره پایه حاوی 1/0 درصد اسید صفراوی و تیمار 5) جیره پایه حاوی 2/0 درصد اسید صفراوی بودند. آزمایش به مدت 42 روز و در مراحل آغازین (1 تا10 روزگی)، رشد (11 تا 24 روزگی) و پایانی (25 تا 42 روزگی) انجام شد. صفات عملکردی بصورت دوره ای و خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی در روز 42 آزمایش اندازه گیری شدند.

نتایج نشان داد که استفاده از سطوح مختلف اسیدهای صفراوی تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک نداشت (05/0<P). اما مصرف سطح 1/0 درصد اسید صفراوی باعث بهبود افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین شد (05/0>P). چربی شکمی نیز هنگام استفاده از 1/0 درصد اسید صفراوی به طور معنی دار نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). غلظت تری گلیسیرید در پرندگان تغذیه شده با سطح 05/0 درصد اسید صفراوی و غلظت کلسترول و اسید اوریک در پرندگان دریافت کننده جیره حاوی امولسیفایر به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش پیدا کردند (05/0>P).

نتیجه گیری نهایی:

 به طور کلی مشخص شد که مصرف 1/0 درصد اسیدهای صفراوی در جیره باعث بهبود عملکرد جوجه های گوشتی در دوره آغازین، خصوصیات لاشه و پروفایل لیپیدی خون می شود.