مقایسه اثر تمرینات ثبات مرکزی و ترامپولین بر تعادل ایستا، پویا و حس عمقی مچ پای دختران والیبالیست مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا

هدف:

 پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر تمرینات ثبات مرکزی و ترامپولین بر تعادل ایستا و پویا و حس عمقی مچ پا دختران والیبالیست مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا انجام شد.

روش ها :

36 والیبالیست دختر مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تمرینات ثبات مرکزی، تمرینات ترامپولین و گروه کنترل تقسیم شدند. از آزمون های لک لک و وای به ترتیب جهت ارزیابی تعادل ایستا و پویا استفاده شد. همچنین حس عمقی با استفاده از گونیامتر مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از ارزیابی آزمون ها در پیش آزمون گروه های تمرینی ثبات مرکزی و ترامپولین به مدت 6 هفته تمرینات خود را انجام دادند. پس از پایان دوره تمرینی مجدد آزمون های مربوط به پیش آزمون در پس آزمون نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. در تجزیه وتحلیل اطلاعات برای مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی و در مقایسه درون گروهی از آزمون تی همبسته استفاده شد.

یافته ها:

 ننتایج نشان دهنده اثر هر دو برنامه تمرینی بر تعادل ایستا (0/01≥p)، پویا (0/01≥p) و حس عمقی مچ پا در وضعیت های دورسی فلکشن (0/01≥p) و پلانتار فلکشن (0/01≥p) بود. همچنین در مقایسه اثر دو برنامه تمرینی مشاهده شد تفاوت معنی داری بین اثر دو برنامه تمرینی در جهت های خلفی داخلی و نمره کل تعادل پویا و نیز حس عمقی مچ پا در وضعیت پلانتار فلکشن مشاهده شد به صورتی که اثر برنامه تمرینی ترامپولین بیشتر از اثر برنامه ثبات مرکزی بود بااین حال بین دو گروه تمرینی در متغیرهای تعادل ایستا، جهت قدامی و خلفی-خارجی تعادل پویا و حس عمقی مچ پا در وضعیت دورسی فلکشن در دو گروه تمرینی مشاهده نشد (0/05).

نتیجه گیری:

 به صورت کلی نتایج پژوهش نشان داد استفاده از تمرینات ثبات مرکزی و ترامپولین باعث بهبود تعادل ایستا، پویا و حس عمقی مچ پا در ورزشکاران با بی ثباتی مزمن مچ می شود.