بررسی عوامل پیشگویی کننده پریشانی هیجانی و کیفیت خواب بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با زخم پای دیابتی: سال 1401 در شهر قزوین

پریشانی هیجانی و کیفیت خواب هر دو عواملی موثر بر کنترل بیماری و عوارض ناشی از آن در بیماران با زخم پای دیابتی می باشند. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل پیشگویی کننده پریشانی هیجانی و کیفیت خواب در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی، در شهر قزوین انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی -مقطعی است که در سال 1401 اجرا گردید. یکصد و نه بیمار مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان ولایت شهر قزوین بصورت در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار مطالعه شامل سیاهه مقابله جمعیت شناختی، روش طبقه بندی زخم دانشگاه تگزاس، پرسش نامه کیفیت خواب پیترزبورگ و پرسش نامه پریشانی هیجانی (IR-PAID-20) بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.

اکثریت بیماران دارای زخم درجه سه (48/6 درصد) در مرحله A (47/7 درصد) بودند. نمره کل پریشانی هیجانی و کیفیت خواب به ترتیب 19/94±49/81 و 4/02±10/21 بود. عواملی همچون کیفیت خواب، درجه زخم، مرحله زخم، نوع درمان، میزان قندخون و مدت ابتلا به زخم پای دیابتی بعنوان عوامل پیشگویی کننده پریشانی هیجانی شناسایی شدند (0/05>p). پریشانی هیجانی، درجه زخم و مرحله زخم به عنوان عوامل پیشگویی کننده کیفیت خواب بیماران شرکت کننده شناسایی شدند (0/05>p).

وضعیت زخم به عنوان عامل پیشگویی کننده مشترک پریشانی هیجانی و کیفیت خواب در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی شناسایی شد. توصیه می شود با تمرکز بر عوامل موثر بر پریشانی هیجانی و کیفیت خواب مداخلاتی در راستای بهبود دو مولفه مذکور در بیماران مبتلا صورت گیرد.