بررسی عوامل مرتبط با رفتارهای پیشگیری کننده از کرونا در زنان حاشیه شهر مشهد با استفاده از مدل ارتقا سلامت پندر

پاندمی ویروس کرونا از پایان سال 2019 تا کنون در سطح جهان وضعیت فوق العاده به وجود آورد که بحران بی سابقه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را در پی داشت. در حال حاضر مهم ترین راهکار مقابله با این پاندمی رعایت کامل پروتکل های بهداشتی در کنار واکسیناسیون عمومی است که لازمه آن آگاهی بخشی به جامعه و تغییر رفتارهای بهداشتی و اجتماعی مردم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی عوامل مرتبط با رفتارهای پیشگیری کننده از کرونا در زنان حاشیه شهر مشهد با استفاده از مدل ارتقا سلامت پندر انجام شد.

در این مطالعه تحلیلی مقطعی که در سال 1400 انجام شد، 300 زن ساکن حاشیه شهر مشهد به روش نمونه گیری چندمرحله ای، که نسبت به انجام پژوهش رضایت داشتند وارد مطالعه شدند و چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه 82 سوالی طراحی شده بر اساس مدل ارتقا سلامت پندر (که روایی و پایایی آن تایید شده بود) را تکمیل نمودند. داده های بدست آمده توسط نرم افزار SPSS آنالیز شدند.

از میان خصوصیات دموگرافیک متغیرهای شغل (p=0/03)، سابقه ابتلا به کرونا (p=0/01)، دریافت واکسن (p=0/04)، فشارخون (p=0/01) و دیابت  (p=0/04)، با سازه پیامدهای رفتاری ارتباط معنی داری داشتند. بیشترین و کمترین نمره شرکت کنندگان در مطالعه به ترتیب در سازه موانع درک شده (12/87± 48/66) و تعهد به اجرای برنامه (1/42± 8/68) وجود داشت. از بین بخش های مختلف مدل ارتقاء سلامت پندر، خودکارآمدی درک شده (p<0/001, B=0/39)، منافع درک شده (p<0/001, B=0/13)، تاثیرات بین فردی(p<0/001, B=0/16) و ترجیحات (p<0/001, B=0/20) تاثیر معنی داری بر سازه پیامدهای رفتاری داشتند.

قوی ترین پیش بینی کننده رفتارهای پیشگیری کننده از کرونا، خودکارآمدی است. در نتیجه انجام مداخلاتی به منظور افزایش خودکارآمدی ساکنان حاشیه شهر احتمالا منجر به افزایش رفتارهای پشگیری کننده از کووید-19 در آن ها خواهد شد.