طراحی مدل توسعه مشارکت دانش آموزان متوسطه شهر مشهد در ‏زنگ تربیت بدنی ‏

درس تربیت بدنی در مدارس موجب افزایش یادگیری، ادراک و بازده دانش آموزان می گردد. هدف از مطالعه حاضر طراحی مدل توسعه مشارکت دانش آموزی متوسطه شهر مشهد در زنگ تربیت بدنی می باشد.

تحقیق حاضر از نوع اکتشافی-پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان متوسطه دوم شهر مشهد به تعداد 150370 نفر بودند. با توجه به تعداد بالای جامعه آماری تعداد نمونه برابر با 384 نفر با توجه به جدول مورگان استفاده شد. همچنین نمونه گیری به صورت خوشه ای و تصادفی بود. در این پژوهش از پرسشنامه عوامل توسعه مشارکت ورزشی دانش آموزان در ساعت درس تربیت بدنی، با 39 گویه و با ابعاد (عوامل اجرایی با 7 گویه، آگاهی های ورزشی با 6 گویه، تعاملات اجتماعی با 5 گویه، عوامل ساختاری و زیر ساختی 5 گویه، عوامل نگرشی با 9 گویه و عوامل رسانه ای با 7 گویه) دارای مقیاس پنج گزینه ای لیکرت استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر متخصصان مورد بررسی قرار گرفت و برای پایایی پرسشنامه ها نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، که گویای پایایی بالا و مطلوب آنها بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به وسیله نرم افزار استفاده گردید.

نتایج تحقیق نشان داد، در میان عوامل توسعه مشارکت دانش آموزان متوسطه شهر مشهد در زنگ تربیت بدنی عوامل ساختاری و زیرساخت ها و عوامل تعاملات اجتماعی در بالاترین رتبه  و عوامل اجرایی مدرسه و آگاهی های ورزشی پایین ترین رتبه را دارا می باشند. همچنین مدل پژوهش از برازش مطلوب برخودار است.

توصیه می شود مدیران ارشد در آموزش و پرورش به زیرساخت های ورزش مدارس توجه بیشتری داشته باشند و برای بالا بردن تعاملات دانش آموزان به انجمن های داخل مدارس توجه بیشتری داشته باشند.