بررسی آثار تسهیلات اعطایی بانک ها در متغیرهای کلان اقتصادی

تسهیلات بانکی یکی از مهم ترین راه های تامین مالی بنگاه های اقتصادی در جهت افزایش تولید و اشتغال شناخته می شود، به طوری که نزدیک به 90 درصد از تامین مالی در کشور بانک محور است. با این حال، آثار تسهیلات بانکی در متغیرهای کلان اقتصادی، به واسطه ایجاد نقدینگی یا انحرافی که از تولید می تواند داشته باشد، بحث برانگیز است. ازاین رو، هدف این مطالعه بررسی آثار تسهیلات اعطایی بانک ها در متغیرهای کلان اقتصادی به کمک مدل خودهمبسته با وقفه توزیعی (ARDL) طی بازه زمانی 1357-1401 است. نتایج پژوهش نشان داد که اثر تسهیلات اعطایی در متغیرهای رشد اقتصادی، بدهی بخش غیردولتی به بانک ها، نقدینگی، و موجودی سرمایه مثبت و در بدهی بخش دولتی به بانک ها معنادار نیست. بنابراین با توجه به نتایج، ازآنجاکه هدف اصلی اعطای تسهیلات بانکی، تامین مالی بنگاه ها و واحدهای تولیدی در جهت افزایش رشد و اشتغال است، انتظار می رود اعطای تسهیلات به آثار مطلوبی در اقتصاد منتج شود. بااین حال، درصورتی که نظارت کافی بر روی نحوه پرداخت و هزینه کرد آن نباشد، مطابق با یافته های پژوهش می تواند حجم پول و نقدینگی را افزایش دهد و بی ثباتی اقتصاد را در پی داشته باشد.