ادراک از عناصر برنامه درسی و نقش آن در یادگیری خودراهبر، بر اساس آموزش های مجازی دانشگاه فرهنگیان در دوران اپیدمی کووید-19

هدف پژوهش بررسی نقش ادراک از عناصر برنامه درسی در یادگیری خودراهبر، بر اساس آموزش های مجازی دانشگاه فرهنگیان در بین مهارت آموزان استان سیستان و بلوچستان بود. عناصر برنامه درسی شامل هدف، محتوا، روش و ارزشیابی هست.

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است و به روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام مهارت آموزان ماده28 دانشگاه فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان به تعداد هزار نفر در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. تعداد نمونه بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران، 278 مهارت آموز تعیین شد که پرسشنامه ها بصورت الکترونیکی توزیع گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه های ادراک از عناصر برنامه درسی طاطاری (1393) و یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001) بود. برای تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی همچون میانگین، انحراف معیار و در آمار استنباطی نیز از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد.

یافته ها نشان داد که بین ادراک از عناصر برنامه درسی و خرده مقیاس های ادراک از روش تدریس و ادراک از ارزشیابی با متغیر یادگیری خودراهبر و خرده مولفه ی، خودمدیریتی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد.  از بین عناصر برنامه ی درسی تنها عنصر ادراک از روش تدریس قابلیت پیش بینی یادگیری خودراهبر و ابعاد مختلف آن را داراست. همچنین نتایج حاکی از این است که یادگیری خودراهبر و مولفه ی خودکنترلی در بین مهارت آموزان زن نسبت به مردان مطلوب تر است.

آمادگی برای یادگیری خودراهبر یک خصیصه یادگیری فردی مهم در فراگیران هست، که به منظور برنامه ریزی و آموزش کارآمدتر در محیط های یادگیری الکترونیکی، با توجه به حساسیت های آن باید بیشتر مورد توجه سیاست گذاران نظام های آموزشی و مدرسین قرار گیرد.