زبان و شاخصه های شعر جنگ در فارسی و انگلیسی: بررسی ناتورالیسم و مولفه های آن در اشعار منتخب قیصر امین‏پور و ویلفرد اوون

شاعران و نویسندگان مکتب ناتورالیسم با بهره ‏گیری از ابزار مختلف و مولفه های گوناگون توانسته ‏اند به بازتاب حوادث و رویدادهای زندگانی به شیوه ‏ای دقیق و توصیفی در شعر و رمان بپردازند. مهم‏ترین موضوعات مطرح در این مکتب عبارت اند از: جنگ، فقر، فحشا، خونریزی و کشتار. پژوهش حاضر با بهره ‏گیری از شاخصه ‏ها، ابزار و لوازم این مکتب که به نظر می ‏آید در شعر مقاومت و جنگ به شکل چشمگیری دیده می‏ شود، به بررسی تطبیقی اشعار منتخب قیصر امین ‏پور و ویلفرد اوون پرداخته است تا تحلیلی شکلی و محتوایی از آنها به دست آورد. برای این منظور، قطعه شعر «شعری برای جنگ» از سروده‏‎های سال‏ های 1357 تا 1363 قیصر امین ‏پور و شعر «چه شیرین است» اثر ویلفرد اوون، شاعر انگلیسی، از دفتر شعرها (1920) برگزیده و انتخاب شده ‏اند. مولفه های مورد بررسی در این پژوهش عبارت اند از: توصیف جزء‏به ‏جزء و دقیق؛ کاربرد زبان محاوره ‏ای و بی ‏پیرایه؛ خشونت زبانی و تنافر‏آوایی و به‏ کارگیری زبانی تند، سریع و خشن؛ و توصیف فجایع، زشتی ‏ها، اضطراب‏ ها و وحشت جنگ. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شعر جنگ در انگلستان و مغرب زمین در بحبوحه جنگ جهانی اول، عمدتا، شعری ضد جنگ است، هرچند شعرهای حماسی و شورانگیز در ابتدای سال های جنگ توسط شاعرانی مانند رابرت بروک و زیگفرید ساسون سروده شد، در ایران اما به جنگ از منظر حماسه و عرفان نگریسته شده است؛ هرچند علی رغم چنین رویکردهایی، تصویر جنگ دردآلود و سرشار از صحنه هایی ناتورالیستی و خشن و بی پیرایه و در مواقعی ضد جنگ است.