بررسی ارتباط حالت فراشناختی، سبک های یادگیری و مدیریت زمان در دانشجویان مجازی آموزش پزشکی

عوامل مختلفی بر کیفیت آموزش مجازی تاثیر می گذارند که شناسایی آن ها و روابط شان با یکدیگر می تواند زمینه و فرصت مناسبی برای برنامه ریزی آموزشی براساس نیازهای فراگیران و ویژگی های محیط آموزشی فراهم کند. لذا هدف از این مطالعه بررسی وضعیت و رابطه سه عامل حالت فراشناختی، سبک های یادگیری و مدیریت زمان در دانشجویان کارشناسی ارشد مجازی رشته آموزش پزشکی بود.

این مطالعه تحلیلی- مقطعی در دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1401-1400 اجرا شد. 54 دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش پزشکی به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد حالت فراشناختی اونیل و عابدی، سبک یادگیری وارک و مدیریت زمان ترومن بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با بکارگیری آزمون های من ویتنی، کای دو، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید.

نتایج نشان داد که بیشترین سبک یادگیری مورد استفاده در هر دو جنس، شنیداری است. میانگین نمره مدیریت زمان شرکت کنندگان در مطالعه برابر 41.77±6.74 و میانگین نمره راهبردهای فراشناختی برابر 50.03±7.46 بود. نتایج مطالعه نشان داد که رابطه بین سبک یادگیری و نمره فراشناختی (P=0.005, H=14.745) و بین سبک یادگیری و مدیریت زمان (P=0.001, H=19.433) معنی دار بود. همچنین رابطه بین سبک یادگیری با کلیه مولفه های فراشناختی (P<0.05) معنی دار بود. مطابق آزمون اسپیرمن بین حالت فراشناختی و مدیریت زمان رابطه معنی داری وجود نداشت (P>0.05, r=0.109).

با عنایت به نتایج حاصله، سبک غالب یادگیری دانشجویان مجازی، شنیداری و میانگین نمره حالت فراشناختی در حد متوسط و مدیریت زمان نسبتا مطلوب بود. لذا توصیه می گردد که سیاست گذاران آموزشی  به این سه عامل در بازنگری کوریکولوم و برنامه ریزی دانشجویان مجازی توجه نمایند.