بررسی اثر روش آبیاری بر شاخص های انرژی و زیست محیطی تولید بادام در استان چهارمحال و بختیاری

در سال های اخیر با توجه به محدودیت منابع آب، رویکرد استفاده از سامانه های آبیاری تحت فشار از اولویت های برنامه های کشاورزی بوده است. اگرچه استفاده از سامانه های آبیاری تحت فشار باعث افزایش کارایی مصرف آب می شود، با این وجود این سامانه ها از منظر مصرف انرژی و پیامدهای زیست محیطی کمتر موردتوجه قرار گرفته است. لذا، هدف از این پژوهش بررسی شاخص های انرژی و زیست محیطی تولید بادام تحت سامانه های آبیاری سطحی و تحت فشار در باغات بادام شهرستان های شهرکرد و سامان، استان چهارمحال و بختیاری بود. داده های این مطالعه شامل اطلاعات مربوط به نهاده ها و انرژی مصرف شده در باغات با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری گردید. نتایج نشان داد عملکرد تولید مغز بادام در دو سامانه آبیاری تفاوت معنی داری ندارد. بررسی نتایج مصرف آب در دو سامانه نشان داد سامانه آبیاری تحت فشار در حدود 82% نسبت به سامانه آبیاری سطحی آب کمتری مصرف می کند، در حالی که مصرف انرژی در سامانه آبیاری تحت فشار حدود 12% بیشتر از سامانه آبیاری سطحی محاسبه شد. شاخص نسبت انرژی در سامانه تحت فشار و سطحی به ترتیب برابر 04/2 و 40/2 محاسبه شد که حاکی از شرایط بهتر سامانه سطحی از نظر شاخص های انرژی دارد، با این وجود بررسی شاخص های زیست محیطی در تولید بادام نشان داد که استفاده از سامانه آبیاری تحت فشار باعث کاهش آسیب به محیط زیست می شود