تاثیر نوع و غلظت عوامل محرک بر ویژگی های بیوشیمیایی و تولید متابولیت های ثانویه بافت کالوس گیاه مورینگا (Moringa oleifera L.)

گیاه مورینگا (Moringa oleifera L.)، گیاهی دارویی است که بسیاری از ترکیبات دارویی و متابولیت های ارزشمند ازجمله فلاونوییدها را دارد. باتوجه به اهمیت دارویی و درمانی این گیاه، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر محرک هایی مانند متیل جاسمونات، سالیسیلیک اسید و فنیل آلانین بر ویژگی های بیوشیمیایی و تولید متابولیت های ثانویه بافت کالوس آن در شرایط درون شیشه انجام شد. نتایج نشان دادند غلظت های بیشتر سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات سبب افزایش معنادار میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در کالوس های تیمار شده می شود؛ همچنین کالوس های تیمارشده با متیل جاسمونات و فنیل آلانین در بیشتر غلظت ها و مدت زمان ها در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنادار فعالیت آنزیم کاتالاز بیشتری نشان دادند. بیشترین مقدار فلاونویید (628/0 میلی گرم بر گرم وزن کالوس) به محیط کشت حاوی 200 میلی گرم در لیتر متیل جاسمونات برای زمان 96 ساعت تعلق داشت. از نظر مدت زمان تیمار، در بیشتر تیمارها میزان تولید آنتوسیانین با افزایش مدت زمان استفاده از محرک ها افزایش یافت. بر اساس نتایج، افزایش غلظت سالیسیلیک اسید از 50 به 100 و 200 میلی گرم در لیتر به ویژه برای مدت زمان 48 ساعت سبب افزایش میزان تولید روتین در کالوس های گیاه مورینگا شد. بیشترین میزان کویرستین (38/5 میلی گرم بر گرم وزن تر کالوس) در محیط کشت حاوی 200 میلی گرم در لیتر متیل جاسمونات به مدت 96 ساعت و بیشترین میزان کمپفرول (45/3 میلی گرم در گرم وزن تر کالوس) در محیط کشت حاوی 100 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید به مدت 96 ساعت مشاهده شد.