نقش جنس، سن و شاخص توده بدنی در شایستگی حرکتی ادراک شده کودکان 7 تا 9 سال

هدف از این مطالعه بررسی نقش جنس، سن و شاخش توده بدنی در شایستگی حرکتی ادراک شده کودکان 7 تا 9 سال بود.

روش تحقیق توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. 270 دانش آموز دختر و پسر 7 تا 9 سال با شاخص توده بدنی کم وزن، نرمال، و اضافه وزن، به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب شدند. برای سنجش شایستگی حرکتی ادراک شده از مقیاس تصویری شایستگی حرکتی ادراک شده برای کودکان، استفاده شد.

نتایج تحلیل واریانس نشان داد کودکان 8 و 9 سال نسبت به کودکان 7 سال، شایستگی حرکتی ادراک شده بیشتری در مهارت های توپی، و کل مهارت های حرکتی دارند. این تفاوت در بین کودکان 8 و 9 سال معنادار نمی باشد. همچنین، شایستگی حرکتی ادراک شده کودکان اضافه وزن و کودکان نرمال نسبت به کودکان کم وزن، در هر سه مهارت (جابجایی، توپی، و کل) بیشتر می باشد. همچنین، در کودکان پسر، گروه اضافه وزن حتی نسبت به کودکان نرمال، شایستگی ادراک شده بیشتری در مهارت های توپی و کل مهارت های حرکتی دارند.

بر اساس یافته ها، متغیرهای جنس، سن و شاخص توده بدنی، از عوامل موثر در رشد حرکتی ادراک شده کودکان 7 تا 9 سال هستند. توصیه می شود در طراحی و اجرای مداخلات رشدی حرکتی کودکان، عوامل جنس، سن و توده بدنی نیز در نظر گرفته شود.