نقش تمرکز بر آموزش و بهینه‏سازی زمان آموزش معلم در کلاس بر عملکرد تحصیلی با میانجی‏گری رضایت تحصیلی

هدف پژوهش حاضر ، بررسی نقش تمرکز بر آموزش و بهینه ‏سازی زمان آموزش معلم در کلاس بر عملکرد تحصیلی با میانجی‏ گری رضایت تحصیلی بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان و دانش ‏آموزان متوسطه دوم شهر بابل می‏ باشد که با استفاده از شیوه نمونه‏ گیری خوشه ای سه مرحله ای 50 معلم و 336 دانش ‏آموز به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. جهت گردآوری داده ها، از سه پرسشنامه؛ تمرکز و  بهینه ‏سازی زمان آموزش (Esterank et al, 2018)، پرسشنامه عملکرد تحصیلی (Fam & Taylor, 1999)، و پرسشنامه رضایت تحصیلی (Diener, et al., 1985) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضرایب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرکز بر آموزش(01/0>p، 457/0=β) و بهینه ‏سازی زمان آموزش (01/0>p، 241/0=β)، معلمان در کلاس بر عملکرد تحصیلی تاثیر مثبت دارد. هم‏چنین نتایج نشان داد که رضایت تحصیلی دانش آموزان در تاثیر تمرکز بر آموزش (01/0>p، 137/0=β)  و بهینه ‏سازی زمان آموزش (01/0>p، 143/0=β) بر عملکرد تحصیلی نقش میانجی دارد. بنابراین معلمان می ‏توانند با تمرکز و بهینه سازی زمان آموزش، میزان آموزش و یادگیری را به حداکثر برسانند تا از این طریق میزان موفقیت و رضایت تحصیلی دانش آموز در کلاس ها بیشتر شود.