بررسی و مقایسه میزان هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی با و بدون آمپوتاسیون اندام تحتانی

دیابت شایع ترین بیماری غدد درون ریز است که شیوع روز افزونی در جهان داشته و مهم ترین علت قطع غیرتروماتیک اندام می باشد. آمپوتاسیون یکی از مشکلاتی است که در این بیماران ایجاد می شود. برهمین اساس مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه هموگلوبین گلیکوزیله بین دو گروه با و بدون آمپوتاسیون اندام تحتانی در بیماران مبتلا به زخم دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی قم انجام شد.

این مطالعه از نوع مورد - شاهدی بود، جامعه پژوهش بیماران مبتلا به زخم دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی قم در سال 1397-1398 بودند. در کل تعداد 262 نفر بیمار (127 نفر در گروه بیماران دیابتی با آمپوتاسیون و 135 نفر در گروه بیماران دیابتی بدون آمپوتاسیون) بررسی شدند. در نهایت تمامی اطلاعات کلینیکال و پاراکلنیکال بیماران از پرونده بیماران استخراج شد و بین دو گروه تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بین جنسیت، سن و مدت زمان بستری در دو گروه تفاوت معنادار وجود نداشت (P > 0.005) و دو گروه با یکدیگر همگن بودند، ولیکن بین شاخص توده بدنی، هموگلوبین گلیکوزیله و قندخون ناشتا در دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت (P < 0.005) و در گروه بیماران مبتلا به بیماری دیابت با آمپوتاسیون بالاتر بود.

با توجه به ایتکه یافته های ما نشان داد که قندخون و هموگلوبین گلیکوزیله و همچنین شاخص توده بدنی بین دو گروه با و بدون آمپوتاسیون تفاوت آماری معناداری دارد. در این راستا لازم است که بیماران نه تنها رژیم متعادل غذایی داشته و سبک زندگی خود را متناسب با بیماری تصحیح نمایند، بلکه حرکات ورزشی مناسب را نیز انجام دهند.