پهنه بندی ژئوتکنیکی خاک شهر اهواز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

پژوهش حاضر با هدف پهنه بندی ژیوتکنیکی خاک شهر اهواز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام شد. با جمع آوری اطلاعات ژیوتکنیکی حاصل از 330 گمانه حفاری شده تا عمق 20 متری و با بکارگیری نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (ArcGIS) پارامترهای ژیوتکنیک خاک در شهر اهواز پهنه بندی گردید. عوامل تاثیرگذار بر ظرفیت باربری خاک شامل چسبندگی خاک، زاویه اصطکاک داخلی و وزن مخصوص خاک جهت پهنه بندی انتخاب شدند. نقشه درون یابی پهنه بندی شده زاویه اصطکاک داخلی در شهر اهواز نشان داد که با افزایش عمق خاک، زاویه اصطکاک داخلی افزایش داشته است. با افزایش عمق، زاویه اصطکاک داخلی افزایش داشته است، بطوری که در عمق 10 متر، در اغلب گمانه های حفر شده در مناطق مذکور، میزان زاویه اصطکاک داخلی به 41 درجه افزایش داشته است. بطوریکه در در محدوده شمال شرق اهواز بیشترین میزان زاویه اصطکاک داخلی وجود ثبت شد. نتایج حاصل از نقشه پهنه بندی چسبندگی بر اساس گمانه های حفر شده نشان داد که ارتباط آماری بین این مولفه ژیوتکنیکی و افزایش عمق وجود ندارد. همچنین بررسی وزن مخصوص خاک بر اساس گمانه-های حفر شده و نقشه درون یابی پهنه بندی شده در تحقیق حاضر نشان داد که با افزایش عمق خاک، میانگین وزن مخصوص افزایش معنی داری داشته است و از 1.6% در عمق 2 متر به 47.9% در عمق 10 متری رسیده است. بطور کلی این مولفه ها به ویژه وزن مخصوص، با تعیین ظرفیت باربری خاک مرتبط بوده می توان از آنها برای امکان سنجی انتخاب بهترین گزینه مکانی جهت احداث پروژه های خاص بهره گیری نمود.