بررسی کارایی هیبرید نانو لایه های گرافن اکساید/ N-N-دی اتیل هیدروکسیل آمین بر کاهش میزان جدایش کاتدیک و افزایش مقاومت به خوردگی پوشش اپوکسی غنی از روی بر زیرآیند فولادی

در این پژوهش اثر ماده آلی N-N-دی اتیل هیدروکسیل آمین (DEHA) به همراه نانو لایه های گرافن اکساید (MLGO) در پوشش های غنی از روی، به عنوان بازدارنده خوردگی بر کاهش میزان جدایش کاتدیک و افزایش مقاومت به خوردگی بسترهای فولادی مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور رنگ هایی با درصد های وزنی متفاوت از DEHA و گرافن اکساید ساخته شد و بر روی بسترهای فلزی اعمال شد. به منظور بررسی جذب بازدارنده DEHA بر روی نانوصفحات MLGO و ایجاد برهمکنش با آن، ترکیب N-N-دی اتیل هیدروکسیل آمین به نسبت وزنی 2 به 1 با MLGO با استفاده از آنالیز FT-IR و TGA و SEM-EDX بررسی شد. اثر بازدارندگی DEHA در پوشش توسط آزمایش مه نمکی و آنالیز چسبندگی پول-آف، تست جدایش کاتدیک و امپدانس الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که با افزایش درصد وزنی بازدارنده DHEA نسبت به MLGO در نسبت وزنی 2 به 1 از بازدارنده و MLGO، میزان جدایش کاتدیک کاهش و مقاومت به خوردگی به طور قابل توجهی افزایش می یابد.