تاثیر شوخ طبعی در محیط کار بر بهزیستی روانشناختی معلمان با میانجیگری بخشودگی بین فردی

پژوهش با هدف بررسی تاثیر شوخ طبعی در محیط کار بر بهزیستی روانشناختی معلمان با میانجی گری بخشودگی بین فردی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل معلمان تربیت بدنی منطقه سیستان (استان سیستان و بلوچستان) در سال تحصیلی 1400-1399 بود (256N=). به شیوه نمونه گیری تصادفی- طبقه ای تعداد 154 معلم از طریق سه پرسشنامه ی شوخ طبعی در محیط کار، بهزیستی روانشناختی و بخشودگی بین فردی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با کمک نرمافزاره های اس پی اس اس و لیزرل استفاده شد. بر اساس یافته ها شوخ طبعی در محل کار هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم با میانجی گری بخشودگی بین فردی بر بهزیستی روانشناختی معلمان اثر مثبت و معناداری داشت. به مدیران عالی سازمان آموزش و پرورش پیشنهاد می شود که با برگزاری کارگاه های آموزشی در زمینه شوخ طبعی در محیط کار و بخشش، موجبات ارتقای بهزیستی روانشناختی معلمان را فراهم کنند.