اثربخشی کفایت مربیان مهدهای کودک در پیش بینی رشد عاطفی و اجتماعی کودکان پیش دبستان 5 و 6 ساله

هدف مطالعه حاضر اثربخشی کفایت مربیان پیش دبستانی بر رشد عاطفی و اجتماعی کودکان پیش دبستان (5 و 6 ساله) بوده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی به صورت دوگروهی (گروه آزمایش و کنترل)  باطرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه مهدهای کودک تحت نظارت سازمان بهزیستی کشور در شهر تهران، ری و شمیرانات بودند که در سال تحصیلی 98-97 تعداد 618 مهدکودک فعال می باشند . که به روش نمونه گیری تصادفی 36 نفر از مربیان مهدهای گروه سنی پیش دبستانی سه منطقه شهر تهران - ری و شمیرانات انتخاب و به 2 گروه 18 نفره به صورت کاملا تصادفی جایگزین شدند. مربیان گروه آزمایش به مدت 5 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه در هفته با بسته آموزشی کفایت مربیان آموزش دیدند. به منظورجمع آوری داده ها از پرسشنامه کفایت مربیان، پرسشنامه رشد اجتماعی وایلند و پرسشنامه رشد عاطفی گریسپن استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله آموزشی تغییر معناداری در رشد هیجانی و عاطفی کودکان ایجاد کرده است ، به طوری که نتایج آزمون میانگین رشد اجتماعی در بین گروه آزمایش در پیش آزمون، پس آزمون  و پیگیری، به دست آمده است. که بیانگر تغییرات مثبت در رشد اجتماعی گروه آزمایش می باشد. نتایج آزمون میانگین رشد عاطفی در بین گروه آزمایش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، به دست آمده است. که بیانگر تغییرات مثبت در رشد عاطفی گروه آزمایش می باشد. نتایج آزمون تحلیل واریانس اختلاف میانگین ها در مرحله پس آزمون و پیگیری در سطح خطای 5 درصد معنی دار است و اختلاف میانگین ها در این مرحله بیانگر  تغییرات مثبت است یعنی رشد اجتماعی و عاطفی کودکان به صورت معنی داری افزایش یافته است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که دانش ، مهارت و توانمندی های مربیان اثرات مثبت در رشد اجتماعی و عاطفی کودکان پیش دبستانی دارد .