ساخت و اعتبارسنجی مقیاس ارزشیابی از درس برای رشته های علوم انسانی دانشگاه های کشور

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتبارسنجی مقیاس ارزشیابی از درس برای رشته های علوم انسانی دانشگاه های کشور انجام شد. در پژوهش حاضر از طرح ترکیبی، از نوع اکتشافی متوالی، استفاده شد. همچنین در بخش کیفی از روش مطالعه موردی کیفی استفاده شد. مشارکت کنندگان بالقوه، صاحب نظران برنامه درسی در حوزه ارزشیابی و روش گردآوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند و روش افراد کانونی با 20 نفر مصاحبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی از روش تحلیل مضمون استفاده شد. در بخش کمی، از روش توصیفی - پیمایشی بهره گرفته شده است. جامعه آماری بخش کمی دانشجویان کارشناسی دانشگاه ها بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 360 نفر انتخاب شدند. داده های پژوهش در بخش کمی از طریق پرسشنامه مستخرج از بخش کیفی جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های کمی از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته های حاصل از بخش کیفی نشان داد که مقیاس ارزشیابی از درس متشکل از هفت مقوله اصلی، هدف (10 گویه)، محتوا (12 گویه)، روش های یاددهی-یادگیری (14 گویه)، ارزشیابی (10 گویه)، فعالیت های یاددهی و یادگیری (10 گویه)، محیط یادگیری (9 گویه)، زمان (8 گویه) است. در بخش کمی نیز مشخص گردید که بر اساس نتایج تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم عناصر و مولفه های مربوط به آن ها به درستی الگوی ارزشیابی از درس را مورد سنجش قرار می دهند. در مجموع می توان بیان کرد که مقیاس طراحی شده در 7 مقوله اصلی و 73 مولفه، مقیاسی روا و پایا برای ارزشیابی از دروس رشته های علوم انسانی دانشگاه ها می باشد که می تواند مبنای سیاست گذاری و بازنگری در حوزه برنامه درسی دروس و ارزشیابی از دروس توسط دانشجویان قرار بگیرد.