اسطوره ایزدان و باشندگان فعال در شعر معاصر فارسی

«اسطوره» مفهومی بسیار اثربخش در زندگی انسان هاست که هر زمان، به شیوه ای خود را نشان می دهد. در گذشته های دور به عنوان جزء حقیقی زندگی انسان ها بوده و اینک در بخشی از حافظه ناخودآگاه بشر موجود است. ایزدان و باشندگان فعال بخشی از اساطیرند که بیشتر، کارکرد مذهبی دارند و با توجه به همین نقش، در طول زمان هم بیشتر دستخوش تغییر شده اند؛ ازاین رو، این سوال پیش می آید که آیا امروزه نیز از این اساطیر اثری باقی مانده است؟ با توجه به اینکه شعر از آن دسته هنرهایی است که زمینه ظهور اساطیر را فراهم می سازد، برای پاسخ به این پرسش به بررسی شعر پنج تن از شاعران معاصر پرداخته‎ ایم. بررسی ها نشان می دهد که اگرچه با تغییر ادیان در طی سال های متوالی در سرزمین گسترده ایران، این اساطیر گاه تطبیق پذیر شده و تغییراتی یافته اند، اما هرگز محو نشده و در فضای سیال ذهن شاعران گاه به عرصه ظهور پانهاده اند. در کل اهورامزدا، امشاسپندان، آذر یا آتش، میترا و ناهید در شعر معاصر گاه با حفظ خویش کاری های خود نمایان شده اند. همچنین باشندگان فعال گاه در شکل باستانی آن (سروش) و گاه نیز متاثر از دین اسلام (فرشتگان) نمودهای گوناگونی در شعر معاصر داشته اند.