اثر کاربرد سولفات پتاسیم و عصاره جلبک دریایی بر محتوای رنگدانه های فتوسنتزی برگ و برخی مواد موثره کلاله زعفران (Crocus sativus L.)

عناصر غذایی از عوامل مهم موثر بر رشد گیاه و کیفیت کلاله زعفران می باشند. در این آزمایش اثر مصرف خاکی سولفات پتاسیم و محلول پاشی برگی عصاره جلبک دریایی، بر محتوای رنگدانه های فتوسنتزی برگ و مواد موثره کلاله زعفران بررسی شد. این تحقیق در سال های 98-1397 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان سریان اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل چهار سطح سولفات پتاسیم (صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح عصاره جلبک دریایی آکادین (صفر، 1 و 2 در هزار) بودند. صفات اندازه گیری شده شامل محتوای آنتی اکسیدان، فنول، آنتوسیانین، کروسین، پیکروکروسین و سافرانال کلاله و نیز مقادیر کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کارتنویید برگ بودند. بیشترین مقادیر پیکروکروسین، سافرانال و فعالیت آنتی اکسیدانی در تیمار مصرف تلفیقی 300 کیلو گرم در هکتار سولفات پتاسیم همراه با محلول پاشی عصاره جلبک با غلظت دو در هزار بدست آمد که به ترتیب 8/32، 9/32 و 1/21 درصد بیشتر از تیمار شاهد (عدم مصرف عصاره جلبک و سولفات پتاسیم) بود. بیشترین مقادیر کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنویید (به ترتیب 17/0، 037/0، 99/1 و 01/1 میلی گرم در گرم وزن تر) در شرایط مصرف تلفیقی سطوح 100 تا 300 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم همراه با سطوح 1 یا 2 در هزار عصاره جلبک دریایی به دست آمد که به ترتیب 5/54، 8/60، 3/131 و 3/68 درصد در مقایسه با تیمار شاهد برتری داشت. افزایش کاربرد سولفات پتاسیم از صفر به 300 کیلوگرم در هکتار مقدار کروسین را تا سه برابر و مقدار آنتوسیانین را 9/8 درصد بهبود بخشید. همچنین، مقدار کروسین و آنتوسیانین در شرایط مصرف عصاره جلبک دریایی با غلظت دو در هزار به ترتیب 7/166 و 7/12 درصد بیشتر از تیمار عدم مصرف عصاره جلبک بود. در نهایت در محدوده پژوهش انجام شده، کاربرد تلفیقی سولفات پتاسیم و عصاره جلبک دریایی جهت بهبود صفات بیوشیمیایی و مواد موثره زعفران توصیه می شود.