بررسی و تحلیل وضعیت ایلات و عشایر استان لرستان طی سال 1366 الی 1387

هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل وضعیت عشایر استان لرستان طی سال 1366 الی 1387 می باشد. با توجه به سرشماری های صورت گرفته در زمینه عشایر طی سال 66 تا 87، متغیرهایی مثل وضعیت سن و جنسیت عشایر، وضعیت صنایع دستی، وضعیت دامداری، وضعیت زراعت و باغداری، تعداد خانوار ایلها و طایفه های مستقل آن ها، وضعیت زناشویی و جمعیت عشایر استان مورد بررسی قرار گرفت. روش مطالعه در این پژوهش توصیفی از نوع مطالعات ثانویه است به این معنا که داده های مورد نیاز از قبل جمع آوری شده و در دسترس قرار دارند. جامعه آماری این پژوهش داده های به دست آمده از سرشماری های عمومی عشایر استان لرستان می باشد که طی سال های 1366 تا 1387 گردآوری شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که صنایع دستی عشایر لرستان در بعد تولید و فروش روندی صعودی داشته و این روند از سال 66 تا 87 قابل مشاهده است. در زمینه وضعیت دامداری در دوره ییلاقی سیر نزولی و در دوره قشلاقی سیر صعودی داشته است همچنین متغیر زراعت و باغداری از بعد مساحت زمین آبی و دیم سیر نزولی داشته و متغیر تعداد خانوار ایل و طایفه در دوره ییلاقی سیر نزولی و در دوره قشلاقی سیر صعودی دارد و متغیر وضعیت زناشویی نیز در بعد دارای همسر در دو دوره ییلاقی و قشلاقی دارای بیشترین تعداد می باشد. همچنین یافته های موجود نشان می دهد که جمعیت عشایر استان طی این سه دهه سیر نزولی دارد.